Dla jednych były okazją do modlitwy i odwiedzenia kultowego miejsca, dla innych — formą demonstracji wiary w nieprzychylnych dla Kościoła katolickiego czasach, a jeszcze inni traktowali je jako wydarzenie turystyczno-towarzyskie. Pielgrzymki na Jasną Górę w czasach PRL-u kwitły i przyciągały tłumy, chociaż dla kręgów władzy były przysłowiową solą w oku.